Demokrasisi gelişmiş bir ülkede yıllarca yaşadım. Yabancı dediler göçmen dediler işyerimdeki masaların üstüne “GO HOME” bile yazdılar.
Ama ben ülkenin tüm kurallarına uydum, vergimi ödedim, diline, dinine saygı duydum,dilini kültürünü öğrendim. Ülkenin sistemi ve insanlık da bunu gerektiriyordu.
Ülke’nin para ile satılmayan vatandaşlığına, sistem beni dahil etti.
Hatta seçimlerde o ülke için oy kullandım hiçbir siyasi partinin trolü olma ihtiyacı da duymadım.
14 Mayıs gecesi Kayseri de Arap kıyafetli sahıs araç üzerinde, Dombıra muzik eşliginde seçim kutlaması yapıyor.
Görüntüde ne yok ki,dans eden arap, üç hilalli bayrak, Dombıra ve hep bir ağızdan nakarat R.. T… E……
Aman bu nasıl milliyetcilik, Aman bu nasıl çelişki Anam….
1960 yılından itibaren Avrupa’nın her ülkesinde düzenli göçmen olan Türk vatandaşlarımızın sayısı, ülkemize son 10 yılda gelen Suriyeliler kadar değil.
Bu, Yüce Peygamberimizin hicret döneminde ki Ensar-Muhacir maneviyatı kılıfına da sığmaz.
Ne biz Ensarız ne de Suriyeliler Muhacir. Bal gibi de Ortadoğu Projesinin, Emperyalizmin Ülkemizde ki Demografik yapıyı değiştirme girişimidir.
Yoksa bin yıllık Devlet geleneği olan, kanla boyanan topraklarda kırkbin dolara vatandaşlık satılmaz.
